zondag 8 oktober 2017 : zeilen op het Markermeer met de tjalk 'Selene', Monnickendam

wie vaart mee...

Käthe Sluijter-Schatborn / Colette van Landuyt / Fons Elders / Alex Lande / Celia Sluijter+Wolf+Raaf / Wies van Moorsel / Karel Dekker+Ineke / Don Segerius / Rosemarie Blank / Michael Hellgardt / Bart Kamerling+Laurie / Harrie van Helmond+Jannie / Ramon Pater / Jaap Ketelaar / Anneloes Groot / Ton Stokwielder+Elske+Lis / Olga de Vogel / Alfred Meyers / Jessica de Haan / Eelco van der Vorm+Saskia / Johan van Zoest+Arlette+Merel / Hans Ebberink+Willemien / Alexander van der Dussen+Karen+Elle-Marie / Sophie Rousseau+Lex / Chantal van Landuyt / Silvia dos Santos Rosario+Benjamin

Dit gezamelijke uitje heeft geen speciale aanleiding. Het komt puur voort uit de wens jullie eindelijk weer eens te zien. Doordat ik zo vaak in Wenen ben zijn onze ontmoetingen de duppe ervan, en dit is erg jammer.

Ik heb dus een lijstje van vriendinnen en vrienden samengesteld, en ik heb Edith en de Selene gevonden, zo begon het... Toen ik het lijstje klaar had, viel me op dat er op deze boot dierbare mensen bij elkaar zullen gaan zitten uit alle decennia die ik in NL ben - en dat is nu 42 jaar - en uit alle streken van het land.

Het begint met de eerste Nederlander die ik in Berlijn tegen kwam, een toen piepjonge student. Hij kwam als lid van een commissie naar Berlijn om me bezichtigen, want men zat aan de afdeling Bouwkunde van de TUE erover te denken om me op de vers ingerichte leerstoel Stadsvernieuwing te benoemen. Die piepjonge student was Hans Ebberink. Toen hij terug kwam van Berlin, wat wist hij aan zijn vriendin Willemien vooral te vertellen? Dat ik groene lidschaduw had.... Dus die twee, Hans en Willemien zijn mijn oudste nederlandse vrienden geworden - ik heb nu nog de gewoonte in Hans door het inmiddels grijze haar heen, tegelijkertijd de sprankelende jonge vent van toen te zien...

Het leuke is dat de jongste aanwinst aan de boom van mijn vriendinnen- en vriendenkring in Nederland ook via Hans erbij is gekomen: Eelco, met die ik een passie deel, namelijk die voor oude Saabs...

Dat wij nu op een tjalk zitten heeft ook een bepaalde achtergrond. Niet alleen dat ik van kinds af aan gek was op water, op kanoen en zeilen, en vele jaren elke zomer op een zeiljacht heb doorgebracht, maar vooral omdat ik ook af en toe met Hein de Haan, Olga en Jessica mee mocht zeilen op hun tjalk: zij werden de volgenden in de reeks van vriendschaps-aanwinsten. Helaas kan Hein niet meer erbij zijn, maar Olga en Jessica wel en dit met veel enthousiasme.

Mijn functie aan de TUE, mijn passie voor de mooie kleren van Colette, dito voor bomen en mijn belangstelling voor ecologie waren de kapstok van weer andere vriendschappen. Ik zal niet iedereen appart noemen wie van jullie bij welk 'vakje' van mijn ervaringen en passies in NL hoort – jullie weten het wel ook zo.

Maar de loop van velen jaren brengt het ook met zich mee dat niet meer iedereen mee kan doen die zeker in mijn kring van dierbare vrienden hier op de boot hoord te zijn – ik noem maar Wim Kamerling, zijn kinderen Bart en Laurie er gelukkig wel. Dat is erg mooi.

zondag 8 oktober 2017 : zeilen op het Markermeer met de tjalk 'Selene', Monnickendam

zaterdag 21 oktober 2017

Geen opmerkingen:

Een reactie posten